Bufa un vent da tramuntana ... (di nonnopipo)

Bufa un vent da tramuntana, di altri volti un po' divèrs,
l'è mia frèc l'è meludiùs e al riva in sens invèrs,

i fòi sèchi da par tèra van tacás süi ram dla pianta,
e una bandiera da luntàn dasi la sò cansón la canta.

Bufa un vent da tramuntana, bufa un vent sü la bandiera,
bufa un vent 'n tal ciel azzurro, bufa un vent da primavera,

bufa un vent 'n tal cör dal Fabio ch l'è la sò rasòn da vita,
e al Fabio agh vöra ben 'mè Garibaldi la só Anita.

Bufa un vent a dla muntagna dal Monte Rosa a Casalin,
dal Lagh d'Orta a la Valsesia fin rivà tacà 'l Tisìn.

Bufa un vent ch'al riva in Cina e al passa 'd l'Inghiltèra,
bufa un vent süi scapà da cà che 'gh ricorda la nostra tèra

E a cui d'adlà dal Sesia che tiran man i sett scüdett,
i gh'hann gnanca una sgabbiòt indua cunservà 'l rispett.

Bufa 'l vent sü la memoria e sü la bandiera dal Nuara...
bufa 'l vent sü 'na reliquia e l'è una roba tantu cara...

i la guardi, i occ i lüsan, e 'm vegna fin un po'al magón....
i son fermu...im movi mia, e sa staca un lacrimón,

che l finisa la sò cursa propi in scima a cula cruss,
propi 'd zura lo scudetto dua 'l argento al va 'ntal russ.

Dess la slarghi par guardala, l'è insì bèla, l'è puesia,
l'è la mè secunda pell, duvrì massám par purtamla via,

cun al durs dla man sinistra süghi i righi dla memoria...
im na vó, la ghigna spurca....ma l'è tüta un'altra storia.

Forsa Nuara tüta la vita

Nonnopipo